Witamy - Daiki Hashimoto!

Imię i nazwisko: Daiki Hashimoto

Pseudonim: Przydomki raczej się do niego nie kleją, chociaż znajomi często zwracają się do niego Daichi.

Wiek: 20 lat

Data urodzin: 12 lutego

Płeć: Mężczyzna

Orientacja: Heteroseksualny

Partner: Brak

Klasa: II Sportowa

Kluby: Klub koszykarski

Rasa: Bestia

Specyfika: W ciele Daikiego zapieczętowano wyjątkowo rozmownego i kapryśnego demona, uwielbiającego wtrącać się w życie blondyna. Z tego powodu młodzieniec niezwykle często „rozmawia sam ze sobą”, wychodząc na kompletnego wariata. Ponadto zmuszony jest co pewien czas spożywać swego rodzaju mieszankę, wyglądem przypominającą cukier. Pomaga ona w stabilizacji pieczęci i odpowiednim wyżywieniu demona. W formie bestii na jego głowie pojawiają się ogniste, lisie uszy, a z okolic lędźwi wyrastają dwa ogony, przypominające najprawdziwsze płomienie.

Charakter: Daiki od zawsze uchodził za osobę opanowaną i uprzejmą, która nawet w najbardziej stresujących sytuacjach zachowywała zimną krew i trzeźwy umysł. Przyjemna i beztroska osobowość działały na ludzi jak magnes, sprawiając, że niemal zawsze otaczał się szerokim gronem znajomych, a dzięki ogromnej charyzmie niezwykle szybko owijał sobie ludzi wokół palca. Wiecznie uśmiechnięty i uprzejmy, nieodmawiający pomocy nawet najbardziej znienawidzonej duszyczce. Jego serce pełne było empatii i miłości do drugiego człowieka, przez co niezwykle często udzielał się we wszelkiego rodzaju akcjach charytatywnych, czy zbiórkach żywności. Urodzony altruista, którego serce biło dla innych, nie dla niego samego. Hashimoto pełen jest gracji i taktu, okazując szacunek każdej napotkanej damie, czy mężczyźnie, oczekując w zamian tego samego. Nie znosi ludzi źle wychowanych, pozbawionych należytych manier, których w zwyczaju ma dość dosadnie pouczać.
Odkąd w jego ciele zamieszkał demon, charakter Daikiego nieco się zmienił, zmuszając go do wycofania się z tłumu. Na miejsce uśmiechu wkroczył zmęczony grymas, ukazujący jego niechęć i znudzenie całą sytuacją, a wesoło migoczące w oczach iskierki zastąpiła bezdenna pustka, wywołująca przeszywające zimno u mniej odważnych osobników. Jego nastawienie do ludzi również się zmieniło, a nadmierny kontakt z innymi uważa za denerwujący, co jawnie ukazuje, rzucając sarkastyczne i nieprzyjemne komentarze, od których ciężko mu się powstrzymać. Blondyn nie jest chamski, ani nawet arogancki, jednak nie można zaliczyć go do osób szczególnie uprzejmych. Stanowi idealną mieszankę, która bez cienia emocji, pozbawiona zbędnej namiętności robi to, co musi. Stał się niezwykle władczy i tajemniczy, nie pozwalając sobie na żadne niedoskonałości, czy niedopowiedzenia. Nie lubi, kiedy obcy wiedzą zbyt wiele o jego życiu, dlatego najzwyczajniej w świecie stara się odepchnąć od siebie wszelkie żywe duszyczki. Pytania na temat własnej osoby zbywa bądź łże jak pies, mając nadzieję, że w ten sposób zadowoli wścibstwo swego rozmówcy. Mało rozmowny, wychodzący z założenia, że czyny znaczą o wiele więcej, aniżeli rzucane na wiatr słowa.
Mimo wszystko dawna osobowość wciąż w nim istnieje, jednak wpływ demona jest zbyt ogromny, by ten mógł mu się przeciwstawić. Prawdopodobnie potrzeba mu osoby, która zmotywuje go do dalszej walki i obudzi dawno uśpione instynkty, jednak bezowocne poszukiwania odebrały Daikiemu nadzieję, gdyż każdy potencjalny kandydat opuszczał go po kilku dniach znajomości, sprawiając, że ten powoli tracił wiarę w prawdziwość uczuć napotkanych ludzi, kwestionując ich oddanie i przywiązanie. W głębi duszy potrzebuje on jednak ciepła i kogoś, komu mógłby zaufać.

Aparycja: Jednostka z pewnością charakterystyczna, różniąca się od przeciętnego Japończyka. Daiki jest mężczyzną wyjątkowo wysokim, mierzącym około stu dziewięćdziesięciu centymetrów, ważącym przy tym około osiemdziesięciu kilogramów. Szczupły, jednak nie wychudzony, obdarzony wystarczającą ilością tkanki tłuszczowej. Sylwetka typu odwrócony trójkąt, dzięki której Hashimoto może pochwalić się szerokimi ramionami i wąskimi biodrami. Wieloletnie treningi, przynależność do drużyny koszykarskiej sprawiły, że sylwetkę młodzieńca zdobią liczne mięśnie, szczególnie uwypuklone w okolicach dolnych oraz górnych kończyn. Blady, można śmiało powiedzieć, że wręcz biały, przez co niektórzy posądzali go o wampiryzm, a nawet powiązania z nekromancją. Skóra pozbawiona bardziej widocznych znamion, choć w obszarze klatki piersiowej i prawego ramienia dostrzec można niewielkie, choć liczne blizny, o których pochodzeniu rzadko komu opowiada. Twarz Daikiego określić można jakoś dość wyrazistą, dodającą mężczyźnie pewnej agresji. Ostra linia żuchwy i zarysowane kości policzkowe, w połączeniu z bezdennymi tęczówkami w odcieniu szczerego złota stanowią interesującą mieszankę, którą chłopak uznaje za swój największy atut. Na świat spoglądają zza zasłony przydługich blond włosów, nieustannie opadających na twarz, nieukładających się tak, jak powinny. Garderoba chłopaka niespecjalnie wyróżnia się na tle pozostałych uczniów akademii, wydaje się wręcz przeciętna. Najczęściej narzuca na siebie lekko przydługie, jasne koszulki z krótkim rękawkiem i wygodne, czarne spodnie. Na jego ramionach nieustannie spoczywa prosta, rozpinana bluza z kapturem, której nie zdejmuje nawet podczas treningów, czy wyjątkowych upałów. Ukrywa ona bowiem bladoczerwoną pieczęć, rozciągającą się wokół nadgarstka lewej ręki, aż po prawą łopatkę. Symbolizuje ona obecność demona w ciele Hashimoto, trzymając jego prawdziwą formę ukrytą i osłabioną. Młodzieniec dla własnego dobra nie pokazuje jej światu, pragnąc uniknąć w ten sposób wielu nieprzyjemnych i drażniących pytań.
Jego prawe ucho zdobi 5 mm, czarny plug, który Daiki planuje zwiększyć do przynajmniej 8 mm. W lewym znajduje się najzwyklejszy, srebrny kolczyk.

Głos: Andy Black

Pokój: 29

Współlokator: Brak

Zainteresowania: Daiki od zawsze był typem człowieka uwielbiającego próbować coraz to nowszych rzeczy, jednak żadna z nich nie była w stanie zatrzymać go przy sobie na dłużej. Próbował swych sił w rysowaniu, pisaniu amatorskich powieści, a nawet tańcu, jednak szybko rezygnował, uważając każdą z ów czynności za wyjątkowo monotonną. Za swoją jedyną prawdziwą pasję, której mógłby oddać się całkowicie, jest koszykówka. Swą przygodę rozpoczął z czystej ciekawości, by zaimponować swemu nastoletniemu zauroczeniu, lecz sport wciągnął go na tyle, że całkowicie zapomniał o pierwotnym celu. Trenuje już od ponad pięciu lat, przez co jego zdolności, choć nie mistrzowskie, z pewnością przewyższają umiejętności przeciętnego zawodnika. Szczególnie upodobał sobie pozycję rozgrywającego, jednak wraz z nagłym wzrostem, zmuszony został do objęcia stanowiska rzucającego obrońcy.
Niewiele osób zdaje sobie z tego sprawę, jednak Hashimoto całkiem nieźle radzi sobie z tańcem towarzyskim. W wieku siedemnastu lat do głowy wpadł mu pomysł, by spróbować i pomimo tego, że szybko się znudził, wciąż radzi sobie nie najgorzej. Zdolność ta ujawnia się rzadko, głównie podczas przyjęć i spokojniejszych imprez.

Moce:

- Kontrola nad ogniem - umiejętność mało spektakularna i dość przeciętna. Ze względu na ognistą naturę swego lokatora, Daiki posiadł zdolność kształtowania i modyfikowania właściwościami płomieni.

- Regeneracja - potrafi w stosunkowo szybkim tempie zregenerować pomniejsze rany oraz zatamować krwotoki. Umiejętność nie obejmuje jednak groźniejszych urazów wewnętrznych, czy złamań.

- Przemiana - moc wymagająca i ryzykowna, niosąca za sobą sporo konsekwencji. Pozwala ona na chwilowe przybranie formy zapieczętowanej z nim bestii. Po jej aktywowaniu Hashimoto staje się szybszy oraz silniejszy, niż zazwyczaj, a jego skóra osiąga rekordowe temperatury, parząc wszystko, co w jakiś sposób go dotknie. Z jego głowy wyrasta wówczas para lisich uszu, a lędźwie zdobię dwa czerwone ogony. Daiki wciąż nie potrafi w pełni kontrolować swej przemiany, często mimowolnie tracąc nad sobą kontrolę. Po jej użyciu organizm młodzieńca zdaje się wyjątkowo osłabiony, a w niektórych miejscach na ciele pojawiają się piekące plamy.

Rodzina:

- Ayame Hashimoto - poprzednia właścicielka ognistego demona oraz matka Daikiego. Kobieta o ogromnym sercu, która całe swe życie poświęciła innym ludziom. Pracowała jako pielęgniarka w małym szpitalu, a pozyskaną w ten sposób wiedzę medyczną wykorzystywała, by wesprzeć biedniejsze, poszkodowane przez los jednostki. Zginęła pięć lat temu, na skutek pożaru, który sama wywołała, gdy przez chwilę nieuwagi straciła kontrolę nad swymi zdolnościami.

- Ichirou Hashimoto - Daiki wspomina go jako dobrego ojca, na którego pomoc mógł liczyć w każdym etapie swojego życia. Zawsze opanowany i skupiony mężczyzna, poświęcający swój wolny czas różnego rodzaju grom logicznym i literaturze. Był dla młodszego z synów swego rodzaju wzorem do naśladowania, ideałem, którego postawę powinien przyjąć. Zmarł niespełna dwa lata temu, a przyczyna jego śmierci znana jest jedynie najbliższym.

- Hayato Hashimoto - starszy o trzy lata brat, stanowiący idealne przeciwieństwo Daikiego. Są niczym ogień i woda, tykające bomby, które mogą w każdej chwili wybuchnąć. Mężczyźni nigdy nie mieli ze sobą dobrych relacji, jednak nie można powiedzieć, by pałali do siebie jakąkolwiek nienawiścią. Wbrew pozorom wspierali się wzajemnie, szczególnie po śmierci matki. Utrata drugiego z rodziców ponownie ich podzieliła, zatarła jakiekolwiek powstałe między nimi więzi, których po dziś dzień nie udało się naprawić.

Pupil: Brak. Uważa, że nie jest wystarczająco odpowiedzialny, by wziąć pod swoje skrzydła jakiegokolwiek zwierzaka.

Inne:

- Nie jest w stanie spać dłużej niż cztery godziny. Najzwyczajniej nie czuje takiej potrzeby,

- Zapieczętowany w nim demon nazywa się Kyuubi, jednak Daiki bardzo często nazywa go po prostu drażniącym idiotą,

- Przez ognistą naturę swego lokatora, Hashimoto źle znosi spadki temperatur, a jego skóra niemal zawsze pozostaje ciepła,

- Potrafi całkiem nieźle gotować, jednak zdolności chłopaka ograniczają się zaledwie do kilku prostych dań,

- Jego ulubionym kolorem jest granatowy,

- Źle reaguje na wszystko, co jakkolwiek związane jest z jego ojcem,

- Zapieczętowany w nim demon należał niegdyś do matki chłopaka. Bardzo często o tym wspomina, porównując do siebie tę dwójkę,

- W weekendy pracuje jako kelner w małej kawiarni nieopodal szkoły,

- Momentami zachowuje się jak rasowy tsundere,

- Ma pewną słabość do wszystkiego, co słodkie i urocze,

- Zdecydowanie nadużywa słowa "Cholera",

Kontakt: Dai~chan [hw]

Motto: I can't drown my demons, they know how to swim
Inne zdjęcia:

 

Źródła zdjęć: Wszystkie arty pochodzą od shima920

Relacje:  Brak. Daiki jest raczej aspołeczny.

Ważne opowiadania: -